ΜΗ ΚΛΑΙΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ( ΠΕΤΡ. ΤΣΕΡΚΕΖΗΣ)

• ΜΗ ΚΛΑΙΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ
  
  Μη κλαις για μένα, ψυχούλα μου.
  Μη κλαις για μένα τώρα που θα φύγω.
  Άνοιξε λίγο την κουρτίνα να ξεχειλίσει το μειλίχιο φως του Σεπτέμβρη.
  
  Μη κλαις για μένα, δεν αντέχω τα δάκρυα.
  Δεν την αντέχω αυτή τη σβούρα, αυτό το θόρυβο κόλασης που χτυπάει στα μηλίγγια μου. Αυτά τα μουντά και ξεπλυμένα τοπία που σε τρέμουν με την ερημιά τους κατρακυλούν πίσω μου.
  
  Μη κλαις για μένα.
  Σε λίγο ο ήλιος θα γίνει γκρίζος, μουντός και θα πνιγεί μέσα στα δάκρυα, μέσα στα νερά της μανιασμένης θάλασσας.
  Μη σηκώνεις το χέρι.
  Μη κοιτάζεις τον άδειο ώμο.
  Το περιστέρι που πέταξε και παφλάζει στον αγέρα θα επιστρέψει ξανά συνεχίζοντας το παιχνίδι από τον ώμο μου στον ώμο σου και από κει προς άγνωστη κατεύθυνση.
  Άφησέ με να με πάρει το σύννεφο, να γίνω βροχή, να ρίξω κι εγώ πάνω στον κόσμο μια κραυγή, μια αστραπή και μια βροντή.
  
  Μη κλαις για μένα, μικρούλα μου. Μη κλαις για μένα, ψυχή μου.
  Μη κλαις, μη οδύρεσαι, μη προσεύχεσαι για μένα. Είμαι το παιδί της αμαρτίας και της περιπέτειας.
  Άνοιξέ μου λίγο την κουρτίνα πριν πεθάνει αυτή η μέρα.
  Φτάνει πια ο πόνος. Πάνω στο πρόσωπό σου είναι χαραγμένες
  και οι διαβρώσεις από τα δάκρυα της γιαγιά σου. Από όλους τους ποταμούς του μισεμού. Μη κλαις για μένα.
  
  Άσε να σβήσω τις ρυτίδες, να εξαφανίσω τις βαθιές διαβρώσεις με επιδέσμους γαλάζιου ουρανού. Από κει ξεκινούν όλοι οι δρόμοι, εκεί τελειώνουν όλοι οι δρόμοι, όλοι οι ορίζοντες. Μη κλαις για μένα.
  
  Μια χούφτα χώμα ζεστό σαν η καρδιά. Μια χούφτα μαγιάτικο χώμα που ξεμυτίζουν δυο κρίνα. Μια χούφτα χώμα. Εκεί θεριεύει το λουλούδι, εκεί μεγαλώνει το στάχυ, εκεί τρέχουν τα δάκρυα των λουλουδιών. Μη κλαις για μένα.
  
  Όταν θα ξεψυχήσει αυτή η μέρα, θα βρίσκομαι μακριά. Μη κλαις, μη κλαις για μένα. Ο μαύρος κόρακας θα ραμφίσει τα μάτια της μνήμης και τότε θα είναι το τέλος. Θα βρίσκόμαστε πια μακριά, πολύ μακριά. Μη κλαις για μένα. Μη κλαις γι αυτό τον ηλίθιο ουρανό κάτω από τον οποίο χάθηκαν τα όνειρά μας. Δεν οφείλει πια σε τίποτα. Μη κλαις για μένα...
  
  ΠΕΤΡΟΣ ΤΣΕΡΚΕΖΗΣ
  Από τη συλλογή: «ΟΙ ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ»

  24 Ιουνίου στις 12:26 π.μ. στην περιοχή Lefkosa, Nicosia, Cyprus
• 
  

  

Posted in: ΠΟΙΗΣΗ