ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940

"Από σήμερα δεν θα λέμε ότι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν σαν Έλληνες"

Φράνσις Νόελ Μπέικερ, Άγγλος βουλευτής, 1940

 

Το Έπος του '40, μία ακόμη από τις τόσες μεγαλλειώδεις στιγμές του Ελληνισμού, δεν ήταν κάτι το ξαφνικό και το αναπάντεχο! Ήταν ένα θλιβερό, προγραμματισμένο γεγονός, που ακολούθησε σε μια σειρά άλλων γεγονότων που συνέβησαν από το τέλος -κιόλας- του Α΄ ΠΠ (1918). Είναι ένα μικρό κομμάτι από την Ιστορία του Β΄ ΠΠ, πολύ σημαντικό όμως, όχι μόνο για εμάς τους Έλληνες αλλά για ολόκληρο τον κόσμο! 

 

Δεν προσπαθώ ούτε να υπερ-τονίσω την σημασία του '40 και του Αγώνα της Ελλάδας, ούτε προσπαθώ να μειώσω την αξία τωνάλλων γεγονότων και των αγώνων άλλων λαών, που συνέβησαν στα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν! Απλά μεταφέρω αυτά που οι ίδιοι οι ξένοι έγραψαν και είπαν για τους Έλληνες και τον Αγώνα του 1940, από τις πρώτες κιόλας στιγμές! Γιατί, την ίδια τη στιγμή που η ισχυρή συμμαχία του Άξονα είχε καταλάβει ή προσαρτήσει τις χώρες της Αυστρίας, Πολωνίας, Γαλλίας, Βέλγιο και Ολλανδία, Αβησσυνία και Αλβανία, κλπ, και ενώ η "γηραιά Αλβιώνα" - η Αγγλία - είχε περιοριστεί στα Βρετανικά Νησιά και περίμενε την είσοδο των ΗΠΑ στον πόλεμο , η "μικρούλα" τότε [στα μάτια των ξένων] Ελλάδα ΟΧΙ μόνο αντιστάθηκε στην Ιταλική εισβολή, αλλά επέτυχε και τις πρώτες νίκες εναντίον του Άξονα!

 

Το γεγονός αυτό αυξάνει σημαντικά σε σημασία και αξία, αν συγκρίνει κανείς τους αριθμούς σε έμψυχο [στρατό] και άψυχο [πολεμικό] υλικό μεταξύ του Ελληνικού και του Ιταλικού Στρατού! 

 

Όσο κι αν ξάφνιασε το υπερήφανο "ΟΧΙ" του Ελληνικού λαού, που απάντησε ο Ιωάννης Μεταξάς, Πρωθυπουργόε τότε της Ελλάδας, πιο πολύ τους ξάφνιασε η δύναμη και το πάθος του Ελληνικού Στρατού, που αν και αριθμητικά και ποιοτικά [σε πολεμικό υλικό] υποδεέστερος, κατανίκησε τον αήττητο ως τότε Ιταλικό στρατό και από την άμυνα πέρασε στην επίθεση και στην προέλαση, βαθειά μέσα στην Β. Ήπειρο!

 

Αλλά θα σταματήσω να μιλάω πλέον εγώ, και θα αφήσω να μιλήσουν για μένα ή καλύτερα, να μιλήσουν γι' αυτούς που "έγραψαν" την ζωντανή Ιστορία μας και το έπος του '40, φωτογραφίες, εικόνες και γελοιογραφίες της εποχής, κείμενα από εφημερίδες, και λόγια ή κείμενα ξένων και Ελλήνων!

 

---

Ζήτω το Έπος του '40
Ζήτω η αθάνατη Ελληνική ψυχή
Ζήτω η Ελλάδα

---

ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑ

Πάνω στις Πίνδου τις κορφές σε κάθε κόχη,
βροντόλαλο αντιλάλησε το ΟΧΙ.
Κι όλοι το ξέρουν από τότε και για πάντα,
ΑΘΑΝΑΤΟ πως είναι το ΣΑΡΑΝΤΑ!
Γιώργος Σουρέλης

Το εύδρομον καταδρομικόν ΕΛΛΗ, που βυθίστηκε από άνανδρη επίθεση  Ιταλικού υποβρυχίου στο λιμάνι της Τήνου, στις 15 Αυγούστου 1940, κατά τον εορτασμό της Μεγαλόχαρης Το Βασιλικό Διάταγμα με το οποίο κλήθηκαν οι Έλληνες στα όπλα την 28η Οκτωβρίου 1940 ΣΤΙΣ 29 Οκτ. 1940, ο Παύλος Παλαιολόγος, έγραφε στο "Ελεύθερο Βήμα": "Σειρήνες και κωδωνοκρουσίες. Δευτεριάτικο πρωινό. Ανήσυχες μορφές στα παράθυρα. Κοιτάζονται οι γείτονες, συννενοούνται με το βλέμμα και μένουν σύμφωνοι. Τα πάντα για την Τιμή. Δεν είναι η μανία του πολέμου που τους εμπνέει, δεν είναι το πάθος της περιπέτειας. Είναι η αίσθηση της αξιοπρέπειας. Όταν αυτή είναι εκτεθειμένη σε κινδύνους, τότε το τροπάριο της ειρηνοφιλίας διακόπτεται. Όχι από αγάπη προς τον πόλεμο. Από αγάπη προς αυτήν την Ειρήνη. Γιατί τίποτα δεν εξυπηρετεί την Ειρήνη χειρότερα από τη καλοπροαίρετη διάθεση των λαών να δέχονται ραπίσματα. Κακός είναι ο πόλεμος. Αλλά δεν υπάρχει κάτι πιο απαίσιο κι απ' αυτόν, η λάσπη που πέφτει και κηλιδώνει τις υπολήψεις των λαών, όταν θελήσουν να την αποφύγουν με θυσία της Τιμής τους. Τέτοιες κηλίδες δεν είναι ικανό τίποτα να τις καθαρίσει. Ούτε το σβήσιμο της γενεάς που τις έχει προκαλέσει. Οι γενεές φεύγουν, αλλά μένουν οι σελίδες της Ιστορίας, για να θυμίζουν τη ντροπή. Μένουν οι μεταγενέστεροι και ζητούν ευθύνες από τη στάχτη μας..." "Δεν είναι δυνατόν να λησμονήσουμε ποτέ το τι χρωστάμε στους Έλληνες. Οφείλουμε μέγα χρέος, γιατί εκείνοι πρώτοι έσπασαν την πομφόλυγα του αήττητου φασισμού..." Σύριλ Φολλς, Άγγλος συγγραφέας και ιστορικός, BBC, 15 Ιανουαρίου 1942
ΤΡΕΙΣ ΨΥΧΕΣ Απ' τη λαβωματιά του την ορθάνοιχτη αχνίζοντας το αίμα πλημμυρίζει. Ο χάρος καθρεφτίζεται στα μάτια του κι αυτός ψυχομαχώντας ψιθυρίζει Αχ! τι 'ναι μια ψυχή μπρος στη λαχτάρα μου; Ήθελα νά'χω τρεις στη μάχη επάνω να σου τις δώσω και τις τρεις, Πατρίδα μου και τρεις φορές για σένα να πεθαώνω! Ιωάννης Πολέμης	"Εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάτρης"	Με το χαμόγελο στα χείλη, στον δρόμο για το μέτωπο
	"Ω, παίδες Ελλήνων, ίτε, ελευθερούτε πατρίδ', ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων` νυν υπέρ πάντων αγών" - Αισχύλος

ΠΗΓΗ  Pathfinder 
 

Posted in: OIKONOMIKA